normal people

Sally Rooney’in aynı adlı romanından uyarlanmış mini dizidir. Dizide tonların sürekli aynı olması, seçilen şarkılar ve uzun süren sessizlikler başlarda huzur verirken son bölüme doğru izleyicinin modunu biraz düşürüyor. Esas oğlan ve kızın yalnızlıkları, güçlü görünüp aslında çok kırılgan olmaları ve iç savaşları çok güzel yansıtılmış. Boş vakitte izlenir. Edit: bos vakitte izlenir dedigim diziyi 4 kere izledim ve kitabini okudum. Ben fan oldum siz devam edin. Her izledigimde daha bi keyif aliyorum. Biz senden raziyiz sally rooney

bugün kaçıncı defa yeniden başladığımı bilmediğim harika dizidir. kitabını da okudum dizisini de izledim. beni bu kadar etkileyen başka bir dizi ya da film izlememiştim. ilk bölümünden itibaren gerek müzikler gerek çekimleriyle unutulmayacak bir dizi oldu benim için ki defalarca izlememden anlaşılması lazım. --- spoiler --- öyle ki hem 10.bölümde psikolog sahnesinde defalarca bir yerlerden ve insanlardan gittiğim için hem de son sahnede onlara veda ettiğim için ve gerçekten etkilendiğim için ben de ister istemez ağladım. gitme demek bu kadar zor olmamalı. --- spoiler ---

1 Senedir falan izlemek istiyorum. Dizi izlemek bana biraz sıkıcı geldiği için izlemiyordum. Son 1 haftadır da diziyi korsan olarak bulamadığım için izleyemiyorum. Blu tv sağ olsun tüm korsan sitelerden kaldırmış. Eyvallah hakkıdır. Biz de gittik torentten indirdik diziyi. Şimdi de altyazı dosyalarını bulamıyorum hiçbir yerde. Aga biz bunu illegal olarak nerden izleyecez. İlla blu tv mi alalım şimdi durduk yere?

İlk 3 bölümü izleyip geldim. Ben dizi film vs. izlemeden önce sıfır spoiler ile izlemeyi seviyorum. Çoğu zaman konusunun bile ne olduğuna açıp bakmam. İlk 2 bölümde diziyi kapatıp yarım bırakma noktasına geldim. Sex education(onu da izlemedim gerçi) kıvamında bir dizi izlediğimi düşünmeye başladım. "Bu ne amk 2 tane liselinin ateşli seks hayatını mı izlicem" diye sövmeye başladım. Bunu izleyecek olsam gider Gasper Noe filmlerini bir tur daha izlerim amk falan diyordum ki 3. bölümle birlikte daha ciddi bir dizi olduğunu anladım. Ve evet bir miktar Gasper Noe'nin Love filmi esintileri de mevcut dizide. Belki de direkt o filme referanslar vardır bilemiyorum. Bitirince ona ayrıca bakarım artık. 3. bölüm sağ olsun bir miktar ağzımıza sıçtı. Ara verdim ondan sonra. Kalanını da bir ara izlerim artık. Bu tip bir içeriğe ihtiyacımız varmış ha bu arada, ben pek hatırlamıyorum böyle bir şey izlediğimi. Bir miktar Detachment havası da aldım diziden. Ton olarak falan baya o havayı alıyorsunuz. Dizinin konusu hakkında çok komik bir spoiler vericem şimdi: Link 2 gün önce tesadüfen akışıma düşmüştü bu video. Dizi de aslında bu ikilemleri konu edinmiş güzel. Tek hoşuma gitmeyen olayı kazık kadar heriflerin liseli olduğuna ve başroldeki kızın da çirkin olduğuna ikna olmamız isteniyor. Ehh olduğu kadarıyla ikna olduk artık. Ayrıca başroldeki kız acayip derecede Melis Fis'e benziyor. Bu da ekstra gereksiz bir bilgi.

izlemediğim ve berbatlığından ötürü önermediğim dizidir.

Bir dönemki hislerimle bağdaştırdığım için minimum 22 dakikalık bölümde bile hüngür hüngür ağlayabildiğim, kitaptan uyarlanmış dizi. O kadar fazla duyguyu bir arada hissettirdiler ki ben sevdim. Özellikle 10. bölümden itibaren göz yaşım durmadı diyebiliriz. “Madem birbirinizi seviyorsunuz o zaman niye böyle?” diye sormak istiyorum sonra vazgeçiyorum (niye diye sormayın…) Bazı insanlar hiçbir zaman ayrılmaz ve birleşmez. Ayrıca kahkül o kadar yakışıyor ki zor tutuyorum kendimi saçımı kestirmemek için. Bir de tüm bunlara ek olarak bölüm arası bir boşluk var. Çok fazla şey yaşanıyor ve diğer bölüme geçtiğinizde “acaba bölüm mü atladım?” diyorsunuz. bu maalesef hoş diğil.

Yine silah zoruyla bir şeylere sürüklendiğim günlerden birinde bu diziyi izledim. Adı gibi normal, hayatın içinden öyle sıradan ve gerçekçi bir dizi. Birbiriyle olmayan ama birbirinden de kopamayan tutku dolu bir ilişki. Neden bu kadar etkilendim bilmiyorum. Vazgeçtim aslında biliyorum fjfjf Bir de duygu ve olgular çok iyi aktarılmış. Karakterlerin yaş aldıkça değişimleri kararları hayata bakışları, bütün bu süreçteki gelgitli psikolojileri gayet başarılı işlenmiş. Finale yaklaştıkça gözünüzün önünde bir çocuk büyümüş oluyor. Onun dışında sahneler o kadar gerçekçi detayları falan o kadar doğaldı ki, izlediğimin bir kurgu olduğunu unutup sahiden birilerinin hayatını kapı arkasından izliyor da her an yakalanıverecek gibi hissettim dizi boyunca. Ve tabi ki benim bir dizi/filmden en büyük(!) beklentim olan güzel şarkılara da sahipti. Bu dizinin bana küçük bir hediyesi olarak; strange weather Bu da benim size hediyem, link İyi bir dizi/film nedir? İzleyicisine bir şarkı kazandırandır. (bkz: konuştu yine çokbilmiş)